Co to jest Aikido ?
Aikido - Japońska sztuka walki zdobywająca coraz większą popularność na świcie, łącząca w sposób harmonijny ciało i umysł ćwiączącego. Uważa się, że aikido to sztuka wojenna bez walki, a w technikach i sposobach porusznia splatają się elementy psychologii i filozofii. Taktyka aikido polega na wykonywaniu uników, zasłon, dzwigni oraz rzutów przy wykorzystaniu siły przeciwnika. Płynnosć, precyzja i skuteczność ruchów sprawia, że dobrze wyszkolony aikidoka potrafi poradzić sobie nawet z kilkoma przeciwnikami.
Słowo aikido złożone jest z trzech znaków. Całość zwrotu można tłumaczyć jako "drogę do harmonii z wszechświatem". Technicznie Aikido to sztuka walki opierająca się na wykorzystaniu impetu atakującego przeciwko niemu przy użyciu dźwigni i rzutów nie skupiając się na uderzeniach i kopnięciach. Aikido jest dynamiczną sztuką walki duży nacisk kładzie się na ruch i przemieszczanie ciała.
Twórcą Aikido był Morihei Ueshiba (żyjący w latach 14.12.1883-26.04.1969). Morihei Ueshiba ćwiczył (i uzyskał certyfikaty mistrzowskie) ponad 32 sztuki walki. Olbrzymi wpływ na powstanie i kształtowanie współczesnego Aikido miały studiowane przez Niego różne odmiany ju-jitstu oraz szermierki (zarówno mieczem, jak też kijem oraz włócznią). Jednak największy wpływ na Morihei Ueshiba jego droge do ukształtowania własnej sztuki walki miało spotkanie w roku 1911 mistrza Sokaku Takeda, który po raz pierwszy w nauczanej przez siebie sztuce walki użył słowa "aiki". Zastosował wówczas zmianę z "Daito-ryu jujutsu" poprzez dodanie przedrostka "aiki" na "Daito-ryu aikijujutsu" . To właśnie z tej sztuki walki zostało zapożyczonych wiele technicznych elementów obecnego Aikido.
Bardzo istotne znaczenie 1922 użył terminu dla rozwoju filozofii aikido miało spotkanie na swej drodze życiowej przez mistrza Morihei Ueshiba lidera i twórcy religii Omoto-kyo. Do mistrza Ueshiba, który od lat dziecięcych wyrażał zainteresowanie studiowaniem duchowej myśli przemówiły nauki Deguchi. W założeniach filozoficznych została przedstawiona próba przekazania pojęcia aikido jako narzedzia rozwoju pokoju i harmonii na wszystkich poziomach ludzkiego istnienia.
Po raz pierwszy użyto terminu "aikido" dla sztuki walki nauczanej przez Morihei Ueshiba w 1942 roku, kiedy to zaszła konieczność ustalenia nazewnictwa dla współczesnych japońskich sztuk walki (w tym i aikido). Jedną z podstawowych zasad aikido, którą preferował Morihei Ueshiba jest brak rywalizacji sportowej.
Osoba na której wykonywane sa techniki traktowana jest jako "partner", który ma pomóc w doskonaleniu się a nie jako "wróg". Mimo to nie należy zapominac iz jest to sztuka walki a techniki miały niegdys chronic życie za wszelka cenę - bez wzgledu na zdrowie i życie "atakujacego".
W Aikido jedyną formą prezentacji technik są pokazy (embu) a weryfikacja umiejtności adeptów następuje na drodze egzaminów na stopnie uczniowskie i mistrzowskie.